Klejnot norweskich fiordów – troć fiordowa
Troć fiordowa, znana jako „klejnot norweskich fiordów”, stała się ulubieńcem gastronomii na całym świecie. Jest ona hodowana w czystych i zimnych wodach pośród fiordów norweskich, gdzie spotykają się woda morska i słodka woda z lodowców. To właśnie temu połączeniu wód troć zawdzięcza bogaty smak. Troć fiordowa jest zdrowym białkiem, które dostarcza ważnych składników odżywczych, takich jak Omega-3, witamina D, B12 i A, jod i przeciwutleniacze. Ryba ta podczas całego procesu, od hodowli po przybycie do kuchni, spełnia najwyższe standardy i kontrole jakości. Troć fiordowa znana jest z głębokiej czerwono-pomarańczowej barwy, która w połączeniu z białą marmurkowatością nadaje filetom luksusowy wygląd. Ma niezwykle bogaty smak
Czas nakryć wigilijny stół!
Słowo Wigilia wywodzi się od łacińskiego słowa vigilia - czuwanie lub vigiliare - czuwać. Uroczysta wieczerza wigilijna to najważniejsza część obchodów Bożego Narodzenia dla Polaków. Zawsze ustawiamy na wigilijnym stole dodatkowy talerz dla „nieoczekiwanego gościa” lub „zmęczonego podróżnika”. W końcu nikt nie powinien zostać sam w święta. Chociaż jest mało prawdopodobne, że odwiedzi nas jakiś zagubiony wędrowiec, piękny zwyczaj przypomina o wszystkich, którzy mogą potrzebować towarzystwa w okresie świątecznym. W Wigilię podaje się 12 dań postnych, symbolizujących 12 miesięcy lub 12 apostołów. Innym powszechnie praktykowanym polskim zwyczajem bożonarodzeniowym jest przygotowywanie nieparzystej liczby potraw. Może ich być pięć, siedem, dziesięć, a nawet jedenaście. Legenda głosi, że
Słodkie Święta!
Boże Narodzenie w Polsce obfituje w wiele tradycji, które są pielęgnowane i przekazywane z pokolenia na pokolenie. Główne potrawy to ryby – najprawdopodobniej karp, śledź w śmietanie lub oleju, barszcz czerwony z grzybami i uszkami, makaron z masą makową czy kutia – pszenny budyń z makiem, miodem i orzechami. Choć składniki używane do przyrządzania potraw wigilijnych są w całym kraju podobne, efekt pozwala wyróżnić poszczególne regiony Polski. Skupmy się na słodkich wypiekach serwowanych w różnych częściach Polski. Niemal każdy polski region słynie z potrawy z maku: kluski, łamańce, kutia, bułki, ciasta i strucle z nadzieniem makowym. Na Mazowszu wśród słodyczy dominują domowe ciasta, do najpopularniejszych należy
Żelatyna – święty Graal!
Żelatyna obok pektyny (pochodzącej z owoców) czy agar-agar (pochodzącego z alg morskich) należy do grupy hydrokoloidów – zagęszczaczy żywności. Istnieją inne środki żelujące, takie jak guma ksantanowa i alginian sodu, które są praktycznie nieznane domowym kucharzom. Są one używane przez komercyjnych przetwórców żywności do zagęszczania, stabilizowania lub w inny sposób zmieniania tekstury żywności. Jednak żaden hydrokoloid nie był tak wpływowy w zachodniej kuchni, jak żelatyna. Jak zauważyła większość domowych kucharzy, wywar z gotowanego mięsa po schłodzeniu gęstnieje. Dzieje się tak, ponieważ ciepło powoduje, że skręcone pasma kolagenu występujące w skórze, tkance łącznej i kościach rozwijają się i mieszają z płynami do gotowania. Gdy ciecz schładza się,